Niewolnicy dopaminy – recenzja książki | Opinie

Wracając do Warszawy z rodzinnego miasta, po przeczytaniu książki “Niewolnicy dopaminy” miałam w głowie tylko jedno: marnuję sobie życie. Nie dało się powstrzymać łez – w pociągu, tramwaju, w myślach. A może płacz to wcale nie oznaka słabości, tylko pierwszy krok? Pierwszy krok do zmierzenia się z prawdą, która boli, ale może też uzdrawia?

Anna Lembke w „Niewolnikach dopaminy” z brutalną szczerością i bezkompromisowym podejściem pokazuje, że każda ucieczka przed rzeczywistością ma swoją cenę. Uciekamy od bólu, przesadzamy z przyjemnościami, unikamy samego życia. I to wszystko boli. Autorka bezlitośnie przypomina, że nasze uzależnienia – od technologii, bodźców czy chwilowego zapomnienia – prowadzą nas do utraty siebie. Lembke udowadnia, że prawda – nawet jeśli brudna i bolesna – jest jedyną drogą do wyzwolenia. A czy ja się na nią odważę? Czy Ty, drogi czytelniku, odważysz się na nią?

Anna Lembke – Niewolnicy dopaminy

Anna Lembke to uznana psychiatra i profesor na Uniwersytecie Stanforda, gdzie kieruje Kliniką Podwójnej Diagnozy w ramach Stanford Addiction Medicine. Jest autorką ponad stu naukowych artykułów, rozdziałów w książkach i specjalistycznych komentarzy, a także członkinią zarządów organizacji zajmujących się uzależnieniami w Stanach Zjednoczonych. W swojej karierze miała okazję zeznawać przed komisjami Kongresu USA, co wymaga ogromnej odwagi i autorytetu w swojej dziedzinie. Jej książki, w tym „Drug Dealer, MD – How Doctors Were Duped, Patients Got Hooked, and Why It’s So Hard to Stop”, oraz „Dopamine Nation: Finding Balance in the Age of Indulgence” (w Polsce wydana jako „Niewolnicy Dopaminy”), stały się ważnym głosem w walce z uzależnieniami, szczególnie w kontekście epidemii opioidów.

Książka „Niewolnicy Dopaminy” szybko stała się bestsellerem New York Timesa, zdobywając uznanie wśród ekspertów i czytelników na całym świecie. To książka, która nie tylko wyjaśnia neurobiologię uzależnień, ale także stawia pytanie o równowagę w życiu, w którym dopamina – hormon przyjemności – odgrywa tak dużą rolę.

Niewolnicy dopaminy – podejście naukowe

Lembke nie boi się przedstawiać swoich badań i własnych doświadczeń w pracy z pacjentami, którzy walczą z uzależnieniami. W książce opisuje historie swoich pacjentów, co daje książce wyjątkową siłę i prawdziwość. Warto dodać, że jej podejście opiera się na solidnych badaniach naukowych, które zostały udokumentowane w setkach artykułów naukowych i książek. Kiedy Lembke mówi o uzależnieniu od technologii, jedzenia czy mediów społecznościowych, odnosi się do rzeczywistych, badanych zjawisk, co daje jej książce wiarygodność, a jej tezom – mocne uzasadnienie.

Lembke tłumaczy, jak działa neurobiologiczny system nagrody i dlaczego nasze uzależnienie od chwilowych przyjemności prowadzi ostatecznie do bólu. Jak wskazuje, uzależnienie nie polega tylko na fizycznym zniewoleniu, ale na utracie siebie i zatarciu granicy między przyjemnością a bólem. Autorka przedstawia badania i prezentuje konkretne przykłady, które popierają jej tezy, co czyni książkę wartościowym źródłem wiedzy na temat uzależnień.

Wyzwania współczesnego świata – uzależnienia od dopaminy

Każdy z nas zna to uczucie: jeszcze jeden kawałek czekolady, jeszcze jeden odcinek serialu, jeszcze pięć minut w grze. To moment, kiedy nasze pragnienie przyjemności zaczyna przechylać szalę w stronę bólu. Żyjemy w czasach, kiedy mamy nieograniczony dostęp do wszystkiego, co daje nam chwilowe zadowolenie: alkohol, jedzenie, zakupy, social media, gry – to tylko niektóre z wielu bodźców, które mogą prowadzić do uzależnienia. Smatrfon, niczym przenośna kroplówka, 24/7 dostarcza dopaminę prosto do naszego mózgu, wciąż utrzymując nas w stanie nieustannego pościgu za chwilową przyjemnością.

„Niewolnicy dopaminy” pokazuje, jak zatracić siebie w tym pędzie i jak znaleźć równowagę w świecie, który oferuje tak wiele rozproszeń. Lembke uczy, jak wrócić do równowagi, by szczęście było czymś realnym, a nie tylko kolejnym powiadomieniem na ekranie telefonu. Opiera się na badaniach, które wyjaśniają, jak nasze mózgi reagują na różne bodźce i jak mogą się stać uzależnione od nieustannego poszukiwania przyjemności.

Zrozumienie własnych uzależnień
Zanim jednak zaczniemy szukać rozwiązania, musimy zrozumieć, jak nasze uzależnienia działają. W książce Lembke przytacza badania, które pokazują, jak nasze mózgi reagują na różne formy gratyfikacji. W jednym z przykładów omawia eksperyment z wyborem pomiędzy natychmiastową gratyfikacją a długoterminową korzyścią: na przykład jeśli masz szansę otrzymać 1000 zł teraz, a 10 000 zł za miesiąc, większość ludzi zdecyduje się na natychmiastową gratyfikację i wybierze pierwszy wariant – 1000 zł. To właśnie ta potrzeba szybkiej przyjemności może prowadzić do uzależnień, nawet jeśli wiemy, że czekanie przyniesie lepsze rezultaty.

Z tego powodu Lembke podkreśla, jak ważne jest nauczenie się cierpliwości i wyjście poza natychmiastową gratyfikację. To proces, który wymaga zmiany myślenia i pracy nad sobą, aby dostrzegać prawdziwe źródła szczęścia.

Jak znaleźć równowagę?
Zrozumienie swoich uzależnień to pierwszy krok do zmiany. Lembke nie daje prostych odpowiedzi, ale pomaga zrozumieć mechanizmy, które rządzą naszymi uzależnieniami. Na podstawie własnych doświadczeń i pracy z pacjentami pokazuje, jak szukać równowagi oraz jak uwolnić się od pędu ku chwilowej przyjemności, aby zacząć żyć pełnią życia.

Ważne jest, by zrozumieć, że nie chodzi o wyeliminowanie wszystkich przyjemności, ale o naukę świadomego wyboru, który będzie prowadził do trwałego poczucia spełnienia. Kiedy po chwilowej przyjemności przychodzi ból, zaczyna się prawdziwe szczęście – to jedna z głównych myśli, które autorka przekazuje w swojej książce.

Podsumowanie
„Niewolnicy dopaminy” to książka, która nie tylko pokazuje mechanizmy uzależnień, ale także oferuje narzędzia do ich przezwyciężenia. Lembke, jako ekspertka w dziedzinie psychiatrii i uzależnień, przekazuje czytelnikom cenną wiedzę, która opiera się na solidnych badaniach naukowych i autentycznych historiach pacjentów. To książka, która daje nadzieję, że zmiana jest możliwa, a równowaga w życiu to cel wart dążenia.

Jeśli zastanawiasz się, ile czasu spędzasz na scrollowaniu, graniu czy unikaniu prawdziwego życia, ta książka pomoże Ci zmierzyć się z pytaniem, ile w tym wszystkim tracisz siebie. Autorka nie oferuje gotowych recept, ale pokazuje, jak znaleźć drogę do bardziej świadomego, pełnego życia, wolnego od uzależnień technologicznych, emocjonalnych czy innych.
Wyrównanie ścieżki nagrody nie przyjdzie jutro, za miesiąc, ba! Nawet za rok. To jest proces. Wiecie jakie było moje zaskoczenie, kiedy ilość godzin spędzonych na telefonie w danym tygodniu wyniosła ponad 3h, a nie 12h, jak to miałam w zwyczaju? Czyli się da! Media i technologia nie mogą nami rządzić, a my nie możemy oddawać im kontroli.
Zacznij swoją podróż ku równowadze. Zdecydowanie warto!