Ladies with guns, tom 2 - Panie z rewolwerami i charakterem Recenzja komiksu -

Ladies with guns – Wanted dead or alive – i z klasą

Riposty celniejsze od kuli, świetnie napisane dialogi, akcja, której nie powstydziłby się Clint Eastwood. Kto nie lubi dobrych westernów? Gdyby francuski komiks Ladies with guns, tom 2 był filmem, z pewnością mieściłby się w kategorii spaghetti westernów, pełnych czarnego humoru i brutalności”. O dziwo, by doświadczyć prawdziwego ducha Starego Zachodu, nieraz musimy sięgnąć po europejskie pozycje. Tak jest i w tym przypadku.

Panie z rewolwerami i charakterem Recenzja komiksu Ladies with guns, tom 2

Zachód widziany oczami kobiet

Omawiane dzieło wychodzi poza typową dla starych westernów czarno-biały schemat. Serwuje nam za to niezapomnianą przygodę opowiedzianą oczami pięciu kobiet, których historię poznaliśmy w pierwszym tomie. Choć akcja dzieje się w jednym najczęściej wybieranych przez autorów okresie w dziejach Ameryki, Bacquet stworzył coś wyjątkowego. Podążając śladami Daisy, Kathleen, Chumani, Abigail i Cassie, jesteśmy świadkami uniwersalnych ludzkich dramatów, które poddają wątpliwości moralność oraz etykę. W drugim tomie poznajemy bliżej historie głównych postaci. Czytamy o tragicznej miłości, stracie, życiu w niewoli, nadziei na nowy początek. Co warto podkreślić, każda z wymienionych bohaterek posiada umiejętności pozwalające bandzie przetrwać. Daisy zachowuje zimną krew w każdej sytuacji, Chumani strzela z łuku i zna tajemnice przetrwania w dziczy, Abigail jest wprawnym strzelcem, Kathleen potrafi operować, a Cassie to dusza zespołu. Nie zapominajmy o małej panterze, adoptowanej przez Abi. Wraz z rozwojem fabuły dziewczyny stają się najbardziej poszukiwanymi przestępczyniami na Starym Zachodzie. Kradzież broni? Da się zrobić. Napad na bank? Czemu nie? Skoro dla świata są kryminalistkami, nie mają nic do stracenia oprócz życia i wolności. Dotychczasowe kodeksy moralne idą w niepamięć.

Panie z rewolwerami i charakterem Recenzja komiksu Ladies with guns, tom 2

Rysunek, który mówi więcej niż dymek

Warto również zatrzymać się nad estetycznym aspektem dzieła. Pochylając się nad stylem graficznym, relacji między słowem a obrazem, możemy zauważyć spójność niespotykaną, nawet w amerykańskich produkcjach. Tam bowiem brak zamiłowania do detali. W pracy Anrola widzimy ilość szczegółów, która sprawia, że dłużej zatrzymujemy się na obrazie niż dialogach. Należy pamiętać, iż dymki także są obrazami, więc powinny posiadać własny styl. Ladies with guns cechuje wyraźna kreska, gradienty, kolory współgrające z każdą stroną, panelem. Na pojedynczą stronę przypada od 3 do 4 poziomów, a sekwencje paneli łatwo odczytać, choć czasami nachodzą na siebie. Dochodzi do tego szczególnie w czasie akcji, na przykład strzelaninach.

Opinia – Ladies with guns t.2 Piekielnie dobre i piekielnie za krótkie

Ladies with guns, tom 2 to komiks, który mimo poruszania poważnych tematów nie popada w moralizatorstwo. Bohaterki pokazują, że wszystko da się przetrwać z pomocą odrobiny czarnego humoru i kobiecej solidarności. W niecałych 70 stronach zmieściło się więcej fabuły, niż śmiałabym się spodziewać. To pokazuje kunszt scenariuszowy Bacqueta.

Tę serię można porównać do chipsów – nigdy nie kończy się na jednym. Z niecierpliwością czekam na trzeci tom i mam nadzieję, że autorski duet utrzyma wysoki poziom.