Stany ostre – recenzja książki

Jak diagnozuje się depresję? Kiedy mówimy o pełnoprawnej chorobie, a kiedy o stanie przejściowym? Jakie są obecnie najczęściej diagnozowane zaburzenia odżywiania? W dzisiejszych czasach często porusza się temat dbania o naszą równowagę psychiczną. A jakie działania podejmowane są w kontekście zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży?

Wstęp do psychoanalizy

Książka Marty Szarejko STANY OSTRE. Jak psychiatrzy leczą nasze dzieci to zbiór wywiadów z ekspertami, którzy posiadają bogate doświadczenie w leczeniu psychiatrycznym oraz terapii dzieci i młodzieży. Autorka na wstępie każdego podrozdziału przedstawia swoich gości, a poruszane tematy są dostosowane do ich kompetencji i doświadczeń zawodowych. O zaburzeniach odżywiania opowiada dr hab. n. med. Maciej Pilecki, który zajmuje się tym tematem od ponad dwóch dekad. Natomiast o zaburzeniach psychicznych towarzyszącym rzadkim chorobom genetycznym wypowiada się dr. n. med. Maja Kraft, psychiatra dzieci i młodzieży, która na co dzień pomaga pacjentom zmagającym się z tymi trudnościami.

W książce pojawia się wiele konkretnych przykładów, liczby, statystyki i wyniki badań, które analizują różnicę między obecnym stanem, a tym, jak powinno być. Te fragmenty są szczególnie cenne, ponieważ rzucają światło na powszechnie omawiany problem niewydolności systemu ochrony zdrowia. Analiza pozbawiona jest jednak złości i zawiści. Wyraża raczej głębokie rozczarowanie, bezradność i ludzki żal. Rozmówcy autorki nie rzucają bezpodstawnych oskarżeń, ale nie wahają się wyrazić krytyki wobec systemu, którego sami są częścią.
STANY OSTRE przede wszystkim opowiadają o pacjentach – o trudnościach związanych z chorobą oraz zmaganiach z obojętnym systemem, który nie oferuje wystarczającego wsparcia. To także opowieść o rodzicach i codziennych wyzwaniach, które muszą pokonywać.

Warto zaznaczyć, że nie jest to książka naukowa. Napisana prostym językiem, nie powinna nikogo przytłoczyć formą. Nie jest to zbiór medycznych terminów i przypisów, ale przede wszystkim opowieść o ludziach – ich doświadczeniach, trudach zawodu i małych sukcesach. Rozmowy autorki są niezwykle konkretne, dzięki czemu książka jest ciekawa i wciągająca.

Nie ma laurki

STANY OSTRE to nie kolejna idealizowana opowieść o depresji. Obecnie coraz większy nacisk kładzie się na troskę o zdrowie psychiczne i ogólny dobrostan. Zachęca się nas do badań, spotkań z psychologami oraz otwartego komunikowania naszych potrzeb i problemów. Walczy się również ze stygmatyzacją osób z zaburzeniami psychicznymi i korzystających z pomocy psychologicznej i psychiatrycznej. Książka skupia się na fachowych analizach tych zagadnień, przekazywanych przez specjalistów, co pozwala uniknąć pseudo elokwentnych rozważań oraz przesadnych opisów trudności i smutku.

Jest mięso

,,Wcześniej nie było krat w oknach, ale niestety – dzieci wszystko zdemontowały, łącznie z roletami. Była taka faza, że nie miały czym się ciąć, więc próbowały fragmentami rolet albo okleiną odłupaną z drzwi”.

Szarejko Marta, Stany ostre. Jak psychiatrzy leczą nasze dzieci, Słowne, 2021.s.210

 

Książka pełna jest tzw. dziennikarskiego mięsa i posiada bardzo obrazowe opisy. Język, jakim została napisana, doskonale naśladuje styl rozmowy, co pozwala w pełni wczuć się w narrację. Czujemy się, jakbyśmy siedzieli obok dziennikarki podczas każdej rozmowy i spotkania. Widzimy liczne obrazy, które rozmówcy przywołują ze swoich doświadczeń: przepełnione sale oddziałów psychiatrycznych dla dzieci i młodzieży, nieprzespane noce spędzane na czuwaniu w obawie o zdrowie i bezpieczeństwo podopiecznych, a także kameralne wnętrza gabinetów, gdzie odbywają się konsultacje z psychologiem lub psychiatrą. Podczas takich spotkań dziecko zajmuje się zabawą, a rodzic wraz w lekarzem obserwują je w napięciu i oczekiwaniu.

Przewodnik dla Opiekunów

STANY OSTRE to pozycja, którą można polecić laikowi w dziedzinie psychologii czy psychiatrii. Może to być szczególnie cenna lektura dla osób pracujących z młodzieżą na co dzień lub mających własne dzieci. Książka nie nauczy nas jak postępować w sytuacji problemowej oraz jak leczyć i pomagać. Zamiast tego, pozwoli nam dowiedzieć się, gdzie i kiedy szukać pomocy, jakie sygnały rozpoznawać i jak je interpretować.

Recenzja i zdjęcia: Bartosz Pogoń
Redakcja: Karolina Nowak

                                 Artykuł został napisany w ramach Akademii Dziennikarstwa Obywatelskiego w Kulturze

Spodobał Ci się nasz artykuł? Zobacz nasze recenzje książek!

Przeczytaj również: Rebecca F. Kuang „Yellowface” – recenzja. Trupy rynku wydawniczego
Przeczytaj również: Louis de Funès – o tym, kogo wszyscy znają, choć nigdy nie poznali…
Przeczytaj również: Rzeki Londynu – recenzja
Przeczytaj również: Ciężar skóry – recenzja książki/span>
Przeczytaj również: Konsul – recenzja książki. Stanisław Dąbrowa-Laskowski wspomnienia ze służby
Przeczytaj również: Jadwiga Smosarska – najjaśniejsza z gwiazd międzywojnia
Przeczytaj również: Fallout, Fallout nigdy się nie zmienia – recenzja serialu Fallout Amazon Prime