Muzeum Narodowe w Krakowie od 17 listopada 2023 do 14 kwietnia 2024 prezentuje wystawę, która stworzona jest ku oddaniu czci modernizmowi w Polsce po II wojnie światowej. Ekspozycja skupia się nie tylko na aspektach ekonomicznych i organizacyjnych, ale także na wpływie polityki komunistycznej w PRL na rozwój sztuki.
Sztuka reglamentowana
Reglamentacja, jako centralny motyw wystawy, symbolizuje nie tylko narzucane z zewnątrz ograniczenia, ale także samoograniczenia podmiotów uczestniczących w procesach modernizacyjnych kraju. Warto podkreślić, że wystawa unika utartego mitu walki artystów z władzą polityczną o wolność sztuki. Zamiast tego skupia się na metaforycznych ograniczeniach różnej natury, takich jak zubożony wybór możliwości działania, inspiracji czy dróg realizacji.
W trakcie zwiedzania wystawy można doświadczyć napięcia pomiędzy modernistycznymi językami wizualnymi a wojną oraz jej efektami: presją ideologiczną na społeczną funkcję sztuki oraz fantomowym charakterem peerelowskiej modernizacji.
Wystawa nie tylko prezentuje osiągnięcia artystyczne okresu PRL, ale staje się także wypowiedzią na temat kształtu i losów kolejnego etapu modernizmu w Polsce po dwudziestoleciu międzywojennym. By to podkreślić, zwiedzającego wita popiersie pracownika względem formy i ideologii. Pracownik jest kanciasty, jego mina jest zadziorna a spojrzenie zdeterminowane. Jego forma jest idealna względem komunizmu, człowieka bezrefleksyjnego. To pracownik idealny. Zaraz po nim można dostrzec kobietę z karabinem, za którą wisi utkany przez Abakanowicz wyrywek Życia Warszawy.
Na wystawie nie zabrakło też Beresia, czy głowy Karola Marksa. Intrygujący w tym wszystkim jest Otwarty zestaw PRZYKAZAŃ /dla/ twórcy alternatywnego składający się z 32. punktów. Jest on przeciwieństwem formy i ideologii. Dla miłośników mody, wystawiono kolorowe suknie uszyte z różnorakich materiałów. Kolorowych to znaczy egzotycznych, niecodziennych, ekskluzywnych.
Kartki – symbol wystawy
Wyjątkowym symbolem wystawy są specjalnie stylizowane kartki, które stanowią barwny wstęp do czasów ograniczeń i reglamentacji. Są one eksponowane pośród 350 różnorodnych obiektów, od obrazów po meble i fotografie. Kartki z lat 40. symbolizują próbę łagodzenia powojennej biedy, podczas gdy te z lat 80. stały się znakiem zbliżającego się upadku komunizmu. Zwiedzający może zabrać ze sobą taką kartkę z wystawy. W moim przypadku padło na kartę benzynową typu – 3.
Oczywiście znaleźć można kartki innego typu, na inne produkty, co moim zdanie spaja koncepcję ekspozycji.
Kontynuacja cyku wystaw czasowych nawiązujących do sztuki polski XX wieku
Wystawa ta stanowi spójny element z poprzednimi – to trzecia ekspozycja z cyklu „4 x nowoczesność”, która nie tylko prezentuje osiągnięcia artystyczne danego okresu, ale także wypowiada się na temat kształtu i losów kolejnego etapu modernizmu w Polsce.
Moje pokolenie, pokolenie Millenialsów, Zillenialzów i Gen Z nie miało styczności z czasami reglamentowanymi, dlatego przeniesienie się w sztukę PRL-u, w życie na kartkę jest nowym doświadczeniem – całkowicie symbolicznym a wgłębiającym w proces twórczy w jakim względzie artystów uciśnionych. Następnym razem, gdy zajrzysz do Krakowa, wstąp na wystawę o modernizmie w PRL. Jest to niecodzienna ekspozycja poświęcona nie tylko historii, ale i sztuce, modzie, architekturze, fotografii.
Wystawa Nowoczesność reglamentowana. Modernizm w PRL – informacje:
Zespół kuratorski: prof. dr hab. Andrzej Szczerski, prof. dr hab. Piotr Juszkiewicz, Anna Budzałek, Magdalena Czubińska, Alicja Kilijańska, dr Bożena Kostuch, Joanna Regina Kowalska, dr hab. Mirosław Piotr Kruk, prof. UG, Agata Małodobry, Monika Paś, dr Joanna Sapeta, Sabina Serafin, dr Agnieszka Smołucha-Sładkowska, Magdalena Święch, dr Katarzyna Uchowicz.
Koordynator: Ewa Kalita-Garstka
Projekt aranżacji wystawy: dr Paulina Zwolak – Nowak
Czas trwania wystawy: 17.11.2023 – 14.04.2024
Miejsce: Gmach Główny Muzeum Narodowego w Krakowie
Relacja: Joanna Lenik
Zdjęcia: Joanna Lenik
Artykuł został napisany w ramach Akademii Dziennikarstwa Obywatelskiego w Kulturze
Sprawdź nasze inne artykuły, także po english i українська!
Przeczytaj również: Albumy 2023 roku – muzyczne podsumowanie
Przeczytaj również: Informacja zwrotna – recenzja serialu
Przeczytaj również: Bler. Lepsza wersja życia – recenzja komiksu
Przeczytaj również: 1670 – recenzja serialu Netflixa. Czarny humor w szlacheckim wydaniu
Przeczytaj również: Znachor 2023 – po raz trzeci na ekranie
Przeczytaj również: Bartosz Walaszek – od zera do klasy średniej