mazowieckie

Monodram napisany przez Joannę Szczepkowską grany jest od 1997 roku na scenach całej Polski i w wielu innych krajach. Aktorka gra dwie zupełnie różne kobiety rywalizujące ze sobą jako artystki.Każda z nich rozumie swój zawód inaczej – jedna , idealistka, uprawia sztukę „nieskażoną”, czyli koncert gry na ciszy, wymagający specjalnego stanu ducha publiczności, druga to uosobienie szmiry i bezczelności a jej „sztuka” to prymitywne dowcipy i beznadziejny, pośpieszny streaptease. Obie nawiązują kontakt z publicznością, która nie może pozostać bierna, publiczność jest istotnym bohaterem, przez co każde przedstawienie nabiera innego wymiaru. Niespodziewana pointa sztuki stawia widza przed pytaniem czy to z czego się zaśmiewał nie jest też ludzkim dramatem. Z opinii widzów : „Wielkie ukłony dla Pani Joanny Szczepkowskiego za to jak potrafi przez tyle lat grać spektakl na tak wysokim poziomie. Za każdym razem robi wrażenie. Bez jakichś udziwnień, dodatkowych rozpraszaczy, które obecnie w teatrze często mają miejsce, a mimo to potrafi widza zatrzymać w skupieniu przez całą sztukę.” “ Jestem zachwycona talentem i pracowitością Pani Joanny, dbałością o każdy szczegół w interpretacji dwóch granych postaci. Wspaniały tekst, który tak wiele mówi o obecnym życiu, smutek i kpina z wartości obecnie preferowanych, naprawdę chce się śmiać i płakać. Bardzo szanuję Pani pracę, życzę dużo siły i twórczych pomysłów na następne spektakle. “Ewa Morawska

Udostępnij:


2025 © Fundacja ProAnima. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Skip to content