Voyeur 1. Komiksy erotyczne z Playboya. Zdradzam ja, zdradzasz ty!

Hedonizm, dobry humor i piękne kobiety, a wszystko w genialnie narysowanym świecie komiksu Voyeur. Horacio Altuna zaprasza do przeżycia dwudziestu czterech historii, gdzie seks jest zabawą, a przywiązanie jest co najwyżej podczas zabaw łóżkowych.

Voyeur 1 – o czym jest?

Komiks przedstawia dwadzieścia cztery historie, które w błyskotliwy sposób łączą codzienne sytuacje ze światkiem erotycznym. Majster podczas dostrajania anteny telewizyjnej nawigowany jest przez kochającą się parę, rozmowa o pracę przekształca się hedonistyczny akt eksponowania swoich atutów, a lekarz bada gardło pacjentki przy użyciu dosyć niestandardowego patyczka. To tylko kilka przykładów, jak w kreatywny sposób został przedstawiony seks w świecie Horacia Altuny.

Dogłębne wejście w te historie raczej nie skutkuje narodzeniem się przemyśleń na temat egzystencji, a fabuła danych historii jest bardzo prosta, ale warto mieć na uwadze to, że nie jest to celem komiksu Voyeur. Służy on raczej odstresowaniu, ucieknięciu od rzeczywistości ograniczającej nas zasadami na rzecz świata z tylko dwoma regułami – seks jest fajny, a Cycata będzie lepszą sekretarką od kobiety, która ukończyła Harvard.

W tym miejscu uspokoję zniesmaczonych czytelników tej recenzji – dwuznacznym humorem posługuję się nie bez przyczyny. Jest on bowiem silną stroną tego komiksu. Autor w zręczny sposób wkomponowuje zabawne żarty w hedonistyczny świat. Niektóre z nich potrafią ciągnąć się przez całą historię, maksymalnie wykorzystując bystry pomysł autora. Parokrotnie dana postać pojawia się w różnych historiach, przypominając czytelnikowi jej zabawny wątek.

Przez to, że nierzeczywistość świata jest wyraźnie nakreślona (po ulicach grasują kobiety z bronią, które zmuszają mężczyzn do spektakularnego seksu z nimi) wydaje się, że stworzony przez autora świat nie jest szkodliwy w odbiorze, jak to często mają produkcje tego typu. Humor sprawia, że styczność z tą lekturą jest luźną rozrywką, a nie tworem angażującym czytelnika.

Warstwa graficzna w komiksie

Czuję, że okładka nie do końca oddaje to, jak wygląda środek komiksu. Przedstawia ona kobietę, która ma odsłonięte piersi, leży spoglądając w dal zamyślonym wzrokiem. W środku komiksu raczej nie uświadczymy podobnych emocji – wszystko jest bardziej płaskie i jednoznaczne. Mimo to sama okładka jest zachęcająca. Intrygująca kobieta dobrze komponuje się z tytułem, który napisany jest czcionką kojarzącą się z włoską Vespą.

Kadry są w większości zwyczajnie prostokątne. Nie uświadczymy tu zabawy formą, jednak przez ilość unikalnych historii, czytelnik nie czuje się znużony. Kolorystyka jest nienasycona, jednak poszczególne historie potrafią różnić się względem siebie. Dzięki użyciu odpowiedniej palety barw, przedstawione lokacje dobrze oddają swój klimat.

Z pewnością trzeba docenić komiks za pracę rysownika. Kreska jest naprawdę ładna, charakterystyczna dla komiksów z lat 80-90. Cieniowanie jest bardzo dopracowane, sprawiając, że niektóre postacie stają się mroczniejsze, odpychające, a inne – przeciwnie – atrakcyjniejsze, bardziej ponętne. Każdy element, który ma wybrzmieć – wybrzmiewa. Dzięki staranności rysownika, wiemy, co jest satyrą, a co finezyjnym przedstawieniem dwóch ciał złączonych w niezwykle namiętnym akcie seksualnym.

Sceny seksualne są bardzo dobrze odwzorowane. Erotyzm staje się dla czytelnika przeżyciem iście sensorycznym – widzimy kształtne ciało modelki skąpane w ciekawym oświetleniu, czujemy zapach młodej, delikatnej skóry, czujemy pod palcami miękkie pośladki i słyszymy dyszenie złączonych ciał, które przeradza się w pojękiwania, potem krzyki. Ludzkie ciało – szczególnie kobiecie – jest ukazane w bardzo atrakcyjny, estetyczny sposób. Natomiast prezentowane uniesienia cielesne wydają się bardzo autentyczne. Same pozycje seksualne są pokazane w ciekawy sposób. Choć bohaterowie uprawiają seks na różne sposoby, w różnych miejscach i pozycjach, to czytelnik nie gubi się w tym, jak przestrzennie ulokowani są bohaterowie. Należy przyznać autorowi, że ten element oddał z fotograficzną dokładnością.

Voyeur 1 – czy warto czytać?

Początkowo podszedłem sceptycznie do tego komiksu. Czułem się odepchnięty afirmatywnym przedstawieniem tematu zdrady. Szybko jednak pojąłem, że świat przedstawiony jest miejscem wypłowiałym w uczucia. Jest on nierealnym przedstawieniem rzeczywistości, gdzie każdy kocha seks, a jego negatywne aspekty nie istnieją. Komiks nie ma edukować, ani nawet skłonić do jakichkolwiek przemyśleń. Jest on rozrywką. Gdy sobie to uświadomimy, to zabawa potrafi być przednia. Pomaga w tym humor, którego jest bardzo dużo i sprawia, że choć seksu jest tu jeszcze więcej, to nie jest on przytłaczający. Voyeur jest ciekawą pozycją.

Voyeur 1 – informacje

• Tytuł: Voyeur 1. Komiksy erotyczne z Playboya.
• Wydawca: Planeta Komiksów
• Rysunki: Horacio Altuna
• Scenariusz: Horacio Altuna
• Tłumaczenie: Jakub Jankowski
• Oprawa: twarda
• Data wydania polskiego: 2019
• Druk: kolor
• Ilość stron: 120
• Cena okładkowa: 95,00 zł

Opinia: Paweł Skarzyński
Zdjęcia: Paweł Skarzyński

 Przeczytaj również: Kroma – recenzja. Brutalna magia kolorów
 Przeczytaj również:  Robert Gawlinski i Wilki. Nie tylko Baśka …
 Przeczytaj również:  Minecraft recenzja komiksu – recenzja
 Przeczytaj również:  Gedz Anatema – opinie o płycie
 Przeczytaj również:  Most Heksagon  -recenzja komiksu science fiction
 Przeczytaj również:  Tau Remedium – opinie. Świadectwo wiary?
Przeczytaj również:  Fallout, Fallout  – recenzja serialu Amazon Prime