Array
(
    [0] => https://proanima.pl/wp-content/uploads/2022/12/ulica-otwierajace.jpg
    [1] => 271
    [2] => 367
    [3] => 
)
        

W lipcu 2022 mieszkańcy Krakowa oraz turyści odwiedzający królewskie miasto, mogli uczestniczyć w święcie sztuki ulicznej. Tegoroczna, jubileuszowa edycja ULICY odbywała się w dniach 8-10.07.2022. Przez trzy dni można było zachwycać się spektaklami plenerowymi, pokazami, koncertami i warsztatami. Festiwal był okazją do wspólnego przeżywania radości, smutku, zabawy i był doskonałą formą powrotu do wspólnoty bycia ponad podziałami i różnicami, bo przecież zarówno artyści jak i widzowie byli multikulturowi. Sztuka jak wiadomo jest językiem uniwersalnym, a ta uliczna jest też zjawiskiem demokratycznym. Plenerowe spotkanie z teatrem w Krakowie to była świetna okazja do odświętnego bycia razem w dużej grupie w poczuciu jedności i nieagresji. W trakcie takich wydarzeń można doświadczyć co jest dla nas jako społeczeństwa ważne.

Do udziału w festiwalu zachęcały afisze ustawione w mieście, a z nich spoglądała na przechodniów kobieta cyklop, której oko w centrum wydarzeń, przywoływało założenia fenomenologiczne: zrezygnuj z oceniania i skup się na doświadczeniu, doznaj i smakuj, skup się na rzeczach kiedy je spotykasz, zacznij widzieć! Zasada uważności sprawdza się zarówno w smakowaniu pierwszego łyka ulubionego napoju jak i zalewających nas emocji. Takie skupianie uwagi, przyglądanie się, ma swoje odpowiedniki w wielu współcześnie zalecanych praktykach mind fullness. Wielkie oko widzi i sięga poza zwykłe zabiegane miasto.

Tegoroczny teatr uliczny zawędrował też do Limanowej i Tarnowa, a wstęp był nieograniczony.W programie można było zobaczyć teatry z Hiszpanii, Włoch, Szwajcarii, Niemiec, Togo i oczywiście teatry rodzime. Niemożliwym było uczestniczenie w każdym spektaklu chociaż bogaty repertuar zachęcał by porzucić wszystko i patrzeć. Przedstawię zatem tylko te wydarzenia, w których mogłam brać udział i piszę celowo brać udział bo spektakle uliczne mają to do siebie, że ulica i widownia stają się teatrem i wspólnie tworzą spektakl.

ImproLocura

"Ulica" - relacja ze święta sztuki ulicznej Kraków

Agro the Clown
Reżyseria i wykonanie
Luca Della Gatta
Premiera
Włochy, 2018

W 2019 roku Luca Delle Gata ze swoim spektaklem ImroLocura zdobył główna nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Artystów Ulicznych w szwajcarskim Vavey. Spektakl przyniósł mnóstwo śmiechu wplecionego w improwizację, teatr i kino. Dzięki efektom specjalnym, spersonalizowanej muzyce oraz licznym niespodziankom “Agro le clown” zabrał uczestników w dynamicznie tworzoną komedie w której każdy mógł zostać aktorem. Spektakl był nieprzewidywalny, porywający i niesamowicie zabawny, radość niosła się i udzielała się wszystkim dzięki wykorzystaniu uniwersalnego języka mowy ciała, śmiechu i muzyki. Luca dostarczył widzom niebanalnej rozrywki i pomógł doświadczyć metafizycznego poczucia radości w czystej postaci, takiego które sprawia, że życie ma sens, a widz czuje się spełniony i wartościowy.

Pelat

"Ulica" - relacja ze święta sztuki ulicznej Kraków

Pomysł i reżyseria: Joan Català
Wykonawca: Joan Català

Sztuką Pelat, artysta przedstawia relację człowieka z kawałkiem drewna. Na początku przedstawienia z tłumu wyłania się mężczyzna, niesie on wiaderko na długim i chyba ciężkim drągu. Pierwsze wrażenie: będzie to historia o człowieku który troska się jakąś bezsensowną pracą i jest samotny. Aktor zaczyna wirować pomiędzy publicznością i wywołuje palpitacje, czy komuś ten drąg nie spadnie na głowę? A jednak nie! Maszt trafia w ręce publiczności i to nadaje nowy sens temu dziwnemu zajęciu. Catala angażuje kolejnych uczestników w przedstawienie, wszystko układa się w całość i sam aktor przestaje być tak okrutnie samotne i niezrozumiały w niecodziennej czynności. Maszt Pelata pozwala Joanowi Catala odtworzyć w przestrzeni festiwalu atmosferę Castells, czyli niezwykłych wież złożonych z ludzi. Wieże z ludzi to tradycja z Katalonii kiedy to uczestniczy wspinają się na siebie nawzajem by utworzyć imponujące ludzkie wieże które wydają się sięgać nieba i jest wyrazem wspólnego wysiłku i ludzkiej kreatywności.

Pelat to cisza, uważność, siła, napięcie i wspólnota przeżywania. Ta propozycja wnosi na scenę mieszankę cyrku i tańca z udziałem widzów. W sztuce Joan Catala nie pada ani jedno słowo, a artysta potrafił wyrazić w poetycki sposób historię o wspólnocie, braterstwie i przyjaźni a wszystko to w interakcji z publicznością.

Stara zagroda oraz wystawa Menażeria

Na Małym Rynku udostępniono do odkrywania Starą zagrodę która przeniosła uczestników w zapomniane czasy kiedy wszystko robiło się ręcznie. Stara zagroda to interaktywna instalacja teatralna zapraszająca całe rodziny do gospodarstwa sprzed lat. A w gospodarstwie wiadomo pełno narzędzi rzemieślniczych oraz stanowisk do gier i zabaw. Widok ubrań suszących się w centrum miasta był dość niespotykany. W zagrodzie jak to dawniej bywało była pralnia, podkowiarnia, gałganiarnia i mydlarnia, a nawet wychodek. Na szczególną uwagę zasługiwały instalacje przywołujące zapomniane prace gospodarskie , takie jak szatkowanie i kiszenie kapusty, wyrabianie garnków, młócenie cepami i mielenie ziarna oraz pranie na tarce. Najmłodsi, ale też dorośli tęskniący za dawnym życiem mogli uczestniczyć w zabawach albo też trochę popracować

"Ulica" - relacja ze święta sztuki ulicznej Kraków

Scenariusz, scenografia, reżyseria
Bogusław Pobiedziński
Muzyka
Maciej Skuratowicz
Wykonawcy
Agata Rusin, Bogusław Pobiedziński, Marcin Ptaszkowski

Krakowski Teatr Tańca: Duży Książę

Krakowski Teatr Tańca.
Reżyseria
Eryk Makohon, Wojciech Faruga

"Ulica" - relacja ze święta sztuki ulicznej Kraków

Spektakl inspirowany słynną książką Antoine’a de Saint-Exupéry’ego. Przedstawienie to połączenie teatru tańca, sztuki plenerowej oraz multimediów. Jest opowieścią o tym, co mogłoby się stać, gdyby Mały Książę dorósł. Mały Książę powraca już jako Duży Książę. Dojrzały mężczyzna przypomina sobie miejsca i postacie, które wcześniej odwiedził. Jednak z trudem wszystko to rozpoznaje: niby jest tak samo znajomo, ale wszystko się miesza i zaciera. Ponownie spotyka różę, lisa, latarnika. Czy wszystko się zmieniło, czy może czas pochłonął wszystkie marzenia. Opowieść o chłopcu, który patrzył na świat w cudowny – dziecięcy sposób, zmienia się w opowieść o poszukiwaniu dziecięcych pragnień, pogoni za ideałami z dzieciństwa, które wymykają się percepcji dorosłego mężczyzny w kryzysie wieku średniego. Duży Książę czeka i goni za czymś co z jednej strony go osacza ale wciąż pozostaje poza zasięgiem i jest nieuchwytne, jak jakaś przerażająca zabawa z okrutnym losem który daje i odbiera. Jak mówił Mały Książę “Jedynie dzieci wiedzą czego szukają – odparł Mały Książę. – Poświęcają czas lalce z gałganków, która nabiera dla nich wielkiego znaczenia i płaczą, gdy się im ją odbierze” i już staje się jasne dlaczego Duży Książę goni tak bez celu.

Kosmiczna podróż Guliwera

Teatr Klinika Lalek
Reżyseria
Wiktor Wiktorczyk

"Ulica" - relacja ze święta sztuki ulicznej Kraków

Kosmiczna podróż Guliwera na motywach powieści Jonathana Swifta. Teatr Klinika Lalek wytworzył magiczna atmosferę na Rynku Krakowskim i z kolejna swoja podróżą przybył do Krakowa Guliwer, były lekarz, który został kapitanem marynarki wojennej, rozbił się i zdołał dopłynąć do brzegu podczas silnego sztormu. Przybywa cały i zdrowy na wybrzeże wioski Lilliputów. Razem z Guliwerem Kraków wyruszył w kolejną podróż aż do gwiazd. Tymczasem na podobieństwo meteorytu spada z nieba wielkie Kosmiczne Jajo z informacją dla ludzkości. Teraz kiedy jajo spadło na ziemię tylko Guliwer może pomóc jaju wrócić na niebo, by spełniła się przepowiednia gwiazd o nowej erze miłości i szacunku wobec wszystkiego i wszystkich. Podróż Guliwer to dobroduszne rozważanie nad względnością i małością ludzkich sporów. Ta satyra o wymiarze sprawiedliwości, mechanizmach władzy czy polityki wojennej z XVIII wieku wciąż jest aktualna i rozważania nad bezsensem sporów i wojen pozostają bardzo aktualne.

Recenzja i zdjęcia: Małgorzata Płonka

Spodobała Ci się nasza relacja z Ulicy? Zobacz nasze inne artykuły, również po angielsku i ukraińsku!

Przeczytaj również: Dużo kobiet, bo aż trzy… i – Artur Andrus!
Przeczytaj również: Faraon w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej
Przeczytaj również: “Wymazywanie” w reżyserii Klaudii Hartung-Wójcik
Przeczytaj również: Relacja z wystawy Immersive Garden w ramach Festiwalu Sztuki Cyfrowej Patchlab
Przeczytaj również: Wścibski gość – relacja ze spektaklu w Teatrze Groteska

 


👉 Znajdź ciekawe wydarzenia w naszej

>>wyszukiwarce imprez<<<

1,5 procent na kulturę

Udostępnij:


2024 © Fundacja ProAnima. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Skip to content