SPODKI – Podlaski Instytut Kultury

U podnóża pagórka, na którym stoi górujący nad miastem kościół św. Rocha (zaprojektowany w 1927 roku przez Oskara Sosnowskiego), w parku miejskim przy ul. Bohaterów Monte Cassino stoją cztery pawilony, które kształtem do złudzenia przypominają latające spodki.

Okrągłe, niewielkie, pękate obiekty połączone są ze sobą betonowymi daszkami, schodami i przejściami. Mają przeszklone stożkowe dachy i elewacje obłożone blachą falistą. Formą miały przypominać podlaskie stogi siana. Spodki mają nowatorską jak na tamte czasy linową konstrukcję, podtrzymującą całe dachy poszczególnych obiektów.

Spodki w Białymstoku zaprojektowano w 1973 roku w Biurze Projektowo-Badawczym Budownictwa Ogólnego Miastoprojekt Białystok na potrzeby odbywających się w tym właśnie roku w stolicy Podlasia Centralnych Dożynek. Ich autorem był Jerzy Toczydłowski, konstrukcję opracował Zdzisław Szymulski, a aranżacja wnętrza to projekt artystki Lidii Śniatyckiej-Olszewskiej. Futurystyczne spodki miały pokazać nowoczesne oblicze Białegostoku. Zbudowano je w rekordowym tempie – powstały w 4 miesiące. Dziś mieści się tu restauracja oraz siedziba Wojewódzkiego Ośrodka Animacji Kultury.