Zwiastun do drugiej części kultowej gry otrzymał srebrną nagrodę w konkursie Epica Awards w kategorii animacja. Stworzony dla Techlandu Dying Light 2 Stay Human Cinematic Trailer opowiada o tym, czym jest moralność w czasach apokalipsy. Produkcja Platige Image była nominowana także za zdjęcia i reżyserię.
Przyznane, w nocy z 8 na 9 grudnia, nagrody Epica są wyjątkowe. To jedyny tak duży konkurs o zasięgu globalnym, w którym głos decydując mają dziennikarze. Wyróżnienia przyznawane są od 1987 r.
Nagrodzony zwiastun można zobaczyć tutaj.
– To już druga, tak prestiżowa międzynarodowa nagroda za tę produkcję. Jesteśmy niezwykle dumni z nich obydwu, tym bardziej, że pochodzą od tak różnych środowisk. Przyznana dziś przez dziennikarzy, którzy sami często są fanami gier, ma dla nas szczególne znacznie – mówi Karol Żbikowski, CEO Platige Image.
We wrześniu br. cinematic trailer Dying Light 2: Stay Human otrzymał SILVER DRUM w kategorii Motion Craft – Animacja. O przyznaniu nagrody decydują przedstawiciele branży kreatywnej.
Zapowiedź do gry Dying Light 2 została zrealizowana w konwencji teledyskowej. Akcja trailera, ale i samej gry, toczy się w postapokaliptycznym europejskim mieście plądrowanym po zmroku przez hordy zakażonych. Głównym motywem dźwiękowym trailera jest cover utworu Pixies, „Where is My Mind”. Charakter muzyki uwypukla emocje targające głównym bohaterem, a warstwa tekstowa sprawia, że oglądając materiał utożsamiamy się z przedstawianymi w nim wydarzeniami.
Zarówno występujące w produkcji postaci, jak i scenografia, powstały dzięki kreatywnej współpracy artystów Platige i Techlandu. Do sfilmowania scen, w których pojawia się główny bohater – Nightrunner, zostali zaangażowani kaskaderzy specjalizujący się w parkourze. Ich ruchy zostały dokładnie zarejestrowane w studiu motion capture. Aby jak najdokładniej przenieść wygląd oraz mimikę twarzy aktorów do cyfrowego świata do pracy wykorzystano skaner 3D.
Oprac. Dziennikarz Obywatelski
Zobacz nasze inne artykuły, również po angielsku i ukraińsku!
Przeczytaj również: “Pięć diabłów” – recenzja
Przeczytaj również: Zapaść. Reportaże z mniejszych miast, Marek Szymaniak – recenzja
Przeczytaj również: Klaudia Muniak – najlepsze książki
Przeczytaj również: Katarzyna Grochola: od „Nigdy w życiu” do „Ja wam pokażę”
Przeczytaj również: Zofia Nałkowska: życie w domu nad łąkami
Znajdź ciekawe wydarzenia w naszej