Rozbudowa Starej Ochoty w okresie międzywojennym

Stara Ochota to jedna z najbardziej efektownych architektonicznie dzielnic Warszawy. Jej tonąca w zieleni zabudowa pochodzi głównie z okresu międzywojennego i w części jest willowa, a w części składa się z modernistycznych kamienic i przedwojennych budynków użyteczności publicznej. Już same okolice placu Narutowicza i ulic wokół niego dają nam odczuć ogromną siłę i rozmach przedwojennej rozbudowy stolicy.

Najbardziej klimatyczna ulica biegnie półkolem wzdłuż placu Narutowicza, jest to ulica Mochnackiego. Jest jedną z pierwszych ulic powstałych na terenie Kolonii Lubeckiego − przedwojennego osiedla mieszkaniowego, Kolonia Lubeckiego zaczęła się kształtować w 1924 r. między ulicami Mianowskiego a Mochnackiego. Powstało tam siedem wolnostojących dwupiętrowych kamieniczek w stylu XVIII-wiecznych rezydencji, zaprojektowanych przez Teofila Wiśniowskiego. Łączył je wspólny dziedziniec ze skwerem z alejkami, drzewami i klombami.

Fot. Kamienica Kolonii Lubeckiego przy ul. Mochnackiego

Rozbudowa Starej Ochoty – Przykładem modernistycznego stylu architektury Starej Ochoty jest budynek przy Mochnackiego 4. Został wybudowany w 1924 roku według projektu Romana Felińskiego. W latach 1948−1957 mieszkał tu Wawrzyniec Żuławski, kompozytor, pisarz, żołnierz AK, polski taternik i ratownik górski.

Fot. Fragment kamienicy przy ul. Mochnackiego 4

W niedalekiej odległości, bo na ul. Wawelskiej można podziwiać kamienicę wybudowaną w 1937 r. z efektowna wieżyczką, z detalami na elewacjach nawiązującymi do sztuki art déco. Interesujące są również kute balustrady balkonowe. W tym budynku znajdowała się pracownia słynnego polskiego architekta Antoniego Dygata.

Fot. Kamienica przy ul. Wawelskiej 78

W 1924 roku, między ulicami Mochnackiego i Wawelską powstał zespół dworkowych willi projektu Romana Felińskiego. Każdą z nich zamieszkiwały dwie rodziny. Parterowe wille posiadały od strony frontowej charakterystyczne, imponujące portyki, wsparte na czterech kolumnach korynckich.

W czasie walk powstania warszawskiego osiedle uległo zniszczeniom dokonanym przez oddziały SS-RONA. Z zespołu dworkowych willi pozostały dwie położone bezpośrednio przy ulicy Mochnackiego, noszące dziś numery 23−29.

Fot. Jedna z dwóch bliźniaczych willi dworkowych, ul. Mochnackiego 27 i 29

Rozbudowa Starej Ochoty – Boom urbanistyczny dzielnicy umożliwiał sprawnie działający zakład filtrujący wodę przy ul. Koszykowej 81, pochodzący z XIX wieku i działający po dzień dzisiejszy. Filtry zaprojektował angielski inżynier William Lindley w 1876 r. na zlecenie ówczesnego p.o. prezydenta Warszawy Sokratesa Starynkiewicza. Budowniczymi wodociągów warszawskich byli jego synowie. Rodzina Lindleyów zdobyła uznanie i rozgłos dzięki udanym realizacjom infrastruktury wodnej w Sankt Petersburgu, Pradze, Frankfurcie i Hamburgu. Filtry ukończono w 1886 roku, dzięki temu Warszawa dołączyła do elitarnego grona sześciu europejskich miast posiadających system wodociągowy. Oprócz funkcji użytkowej, Filtry pełniły również rekreacyjną. Na ogromnym areale, pomiędzy budynkami technicznymi z czerwonej cegły znajdowały się trawniki, alejki spacerowe i fontanny.

Fot. Filtry Warszawskie widok od ul. Raszyńskiej

Relacja i zdjęcia: Anna Potocka

Spodobała Ci się nasza relacja z Warszawy? Zobacz nasze inne artykuły, również po angielsku i ukraińsku!

Przeczytaj również: Wednesday – recenzja serialu!
Przeczytaj również: Lombard – Sprzedamy prawie wszystko – recenzja filmu
Przeczytaj również: Simona – Recenzja filmu. Na dwoje babka cioteczna wróżyła
Przeczytaj również: Moonage Daydream – recenzja filmu – kosmiczna odyseja artysty
Przeczytaj również: The Office PL – co o nim sądzimy?