Mali Orędownicy – ikony miniaturowe

Muzeum Ikon w Supraślu Oddział Muzeum Podlaskiego w Białymstoku zaprasza na wirtualny wernisaż wystawy ikon miniaturowych z dwóch kolekcji prywatnych i zbiorów Muzeum Ikon w Supraślu. Transmisję online z wernisażu w siedzibie muzeum będzie można oglądać na profilu FB Muzeum Ikon w Supraślu.
Na wystawie zostanie zaprezentowane blisko sto ikon pochodzących z kolekcji własnej oraz prywatnej. Całość kolekcji tworzą ikony rosyjskie, greckie oraz pochodzące z Bałkanów datowane na wieki od XVII do początku XX.
Ikony osobiste, przeznaczone do prywatnej dewocji były najczęściej wizerunkami niewielkich rozmiarów. Miniatorstwo ikonowe, znane było już na Rusi Kijowskiej, gdzie funkcjonowało w formie enkolpionów, niewielkich miedzianych ikonek oraz miniatur w rękopisach. Formy malarskie, wykonywane techniką tempery, pojawiły się powszechniej na Rusi na przełomie XVI i XVII wieku, wraz z rozpowszechnieniem się stylu związanego z tzw. szkołą Stroganowów. Mistrzowie stroganowscy celowali zwłaszcza w wyszukanej ornamentyce, wyśmienicie dobranej, jednolitej „piaskowej” palecie barwnej oraz przywiązaniu do bardzo starannie wykonanego detalu, wyrażonego w miniaturowej formie. Szkoła stroganowska wyznaczyła kurs malarstwa ikonowego w Rosji na następne trzy wieki, stanowiąc inspirację i niedościgły wzór dla rosyjskich ikonników aż do wybuchu Rewolucji Październikowej. Swą kontynuację w XVIII I XIX stuleciu znalazła zwłaszcza w twórczości mistrzów tworzących dla suzdalskich pracowni Mstiery i Palechu oraz licznych warsztatach należących do rosyjskich staroobrzędowców, wśród których wymienić należy zwłaszcza: Wietkę na wschodnich rubieżach Rzeczypospolitej, warsztaty Powołża takie jak Syzrań czy Niewiańsk na Uralu. W XVIII i XIX w. istniało w Rosji tysiące większych i mniejszych pracowni ikonograficznych, rozsianych po terenie całego cesarstwa. Ikony były malowane nie tylko przez ikonopisarzy zatrudnionych w wysoko wyspecjalizowanych pracowniach lecz również przez niewykształconych chłopów, którzy trudnili się pisaniem ikon w okresach wolnych od prac w polu. Rokrocznie wytwarzano miliony ikon sprzedawanych przez tzw. ofienów (domokrążnych handlarzy) w najbardziej odległych terenach cesarstwa Rosyjskiego. Przeważały ikony tzw. prostego pisma, mocno uproszczone, przeznaczona dla odbiorcy niezamożnego, malowane szybko, często niedbale i przy użyciu miernej jakości materiałów.
Autorzy scenariusza | kuratorzy wystawy:
Katarzyna Antonowicz i Piotr Sawicki

Informacje pochodzą ze strony: https://www.facebook.com/events/779208086331012/

Udostępnij:


2024 © Fundacja ProAnima. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Skip to content