„Saga o wiedźminie” jest klasyfikowana jako gatunek high fantasy. Kategoria ta określa powieści, których akcja toczy się w nowym, całkowicie odmiennym od rzeczywistości – świecie. Jest on podzielony na krainy i terytoria, które szczegółowo i skrupulatnie projektuje sam pisarz. Na jego barkach spoczywa także odpowiedzialność opisania zbioru tradycji i reguł, które panują we wskazywanych w książce miejscach. Niezbędne jest zawarcie informacji o żyjących tam grupach społecznych, może nawet o nadludzkich, magicznych istotach i innych zjawiskach, które narodziły się w umyśle autora. Wniosek jest oczywisty: stworzenie tego typu dzieła wymaga ogromnych nakładów pracy i energii; poświęconego czasu.
WIEDŹMIN SAGA -PRZECZYTAJ 1 CZĘŚĆ KOMPENDIUM
Do przeprowadzenia analizy tak kompleksowego literackiego uniwersum również niezbędna jest cierpliwość i rzetelność, wykorzystywane najbardziej intensywnie podczas procesu pozyskiwania informacji. Rozkład każdego fabularnego aspektu na czynniki pierwsze pozwala czytelnikowi na dogłębne zrozumienie konkretnego tematu, a także – formułowanie własnych wniosków. Dlatego tak ważna jest odpowiednia klasyfikacja przekazywanych treści.
W poprzednim artykule przedstawiony został proces tworzenia historii o Geralcie z Rivii. Rosnąca popularność postaci była zjawiskiem, której sam autor nigdy się nie spodziewał. Tymczasem coraz większe grono fanów przygód Rzeźnik z Blaviken a ze zniecierpliwieniem wyczekiwało kontynuacji emocjonującej historii. Właśnie w taki sposób przedstawiony w opowiadaniach świat został rozbudowany do skali powieści. Pisarz Andrzej Sapkowski zawarł tę legendarną już dziś historię w formie pięcioksięgu, poprzedzonym wprowadzającymi w uniwersum zbiorami opowiadań.
Tym razem tematem przewodnim poniższych rozważań jest kwestia wpływu, który „Saga o wiedźminie” wywarła na dzisiejszą kulturę. Powieść nieustannie inspiruje kolejne pokolenia twórców i staje się motywem przewodnim wielu rodzajów dzieł: filmów, seriali, gier komputerowych, muzyki. Oczywiście nikogo to nie dziwi – historia niesie ze sobą wiele wartościowych treści i życiowych lekcji, którymi ludzie pragną nawzajem się dzielić.
Następstwa pięcioksięgu
Finałowa część serii (czyli Pani Jeziora ) została opublikowana w 1999 roku, co z dzisiejszej perspektywy wydaje się wydarzeniem odległym. Dlatego każdy z pewnością będzie w stanie sobie wyobrazić, jak bardzo Andrzej Sapkowski zaskoczył swoich fanów, wydając – 14 lat później – kolejną powieść opartą na uniwersum! Książka nosiła tytuł Sezon Burz (2013). Stanowi ona samowystarczalną, zamkniętą historię, często określaną jako prequel znanej czytelnikom cyklu. Oznacza to, że przedstawione w niej wydarzenia rozgrywały się jeszcze przed zawiązaniem głównej linii fabularnej uniwersum. Jej pojawienie się nie rozwija istniejącej już opowieści, natomiast wzbogaca jej całokształt o opis wydarzeń z przeszłości.
Przygoda, której doświadczył Geralt w „Sezonie burz”, miała miejsce tuż przed wyprawą znaną z opowiadania „Wiedźmin” (Ostatnie życzenie, 1993). Główny bohater przybywa do nadmorskiego królestwa Kerack. Tym razem nie wędruje on po okolicy w poszukiwaniu nowych zleceń. Otóż ma konkretny cel, którym jest… wypoczynek w prestiżowej karczmie. Jednak szybko okazuje się, że drogi posiłek i relaks nie były mu pisane – zostaje aresztowany.
W taki sposób Geralt zostaje zamieszany w intrygę oraz tajemnicze interesy Kapituły – szanowanego zgromadzenia najpotężniejszych czarodziejów. Otrzymuje zlecenie, które natychmiast wydaje się niemożliwe do zrealizowania – ma za zadanie pozbycie się terroryzującego okoliczną osadę demona. Można się domyśleć, że prześledzenie danego epizodu życia Białego Wilka jest emocjonującą przygodą. Niebezpieczną i pełną zasadzek – jednak wciąż pozostaje historią, na którą przez lata czekali fani pięcioksięgu.
Wiedźmin saga – wartościowa powieść
„Saga Andrzeja Sapkowskiego” z pewnością zawiera fabułę, która fascynuje i pobudza pragnienie nieustannego poznawania sławnych bohaterów. Jednak wyjątkową kwestią jest zbiór cech każdego z nich; idee, którymi się kierują. Wybory, których dokonują poszczególne postaci, udowadniają, że obraz przedstawionego świata jest ponadczasowy, a podejmowane motywy stanowią fundament życia i relacji międzyludzkich.
Najwyraźniej podkreślonym wątkiem jest jeden z etapów życia człowieka – etap rodzicielstwa. Główni bohaterowie – Geralt z Rivii oraz Yennefer z Vengerbergu – nie zdają sobie sprawy z tego, jak silne mogą być więzi rodzinne. Oboje są osobami, które w przeszłości zostały poddane mutacjom lub magicznym zabiegom. W efekcie wymienionych działań nieodwracalnie zostali skazani na bezpłodność. Wielu ludzi wierzy, że w tym procesie wiedźminów i czarodziei pozbawia się także wszelkich emocji. Bohaterowie przez lata bagatelizowali problem. Jednak gdy w ich życiu pojawiła się Ciri, otworzyli się na nowe potrzeby. Chcą czuć, że są dla kogoś ważni, że istnieje osoba, dla której będą całym światem. Księżniczka Cintry staje się dla nich przybraną córką. Stanowi to dowód na to, iż rodzicielstwo rozbudza w człowieku niedostępną nigdy wcześniej wrażliwość, kojące pokłady niesłychanie silnych emocji.
Powracającym elementem serii jest motyw przeznaczenia. W opisywanym uniwersum losem każdego bohatera kieruje wszechpotężna siła wyższa. Historia jest już przesądzona, a podejmowane wybory są jedynie pozorem wolnej woli. W rzeczywistości każda życiowa droga prowadzi do celu obranego przez przeznaczenie. Jeśli dwoje ludzi zostało związanych przez los, żadna siła nie będzie w stanie ich rozdzielić. W świecie realnym nikt nie jest pewien, jaka moc odpowiada za przebieg historii każdego człowieka. Nie wiadomo nawet, czy tego typu moc dzierży swoje zwierzchnictwo nad ludzkością. Aczkolwiek jedno jest pewne: miłość łączy dwoje ludzi z siłą przeznaczenia. Natomiast porównanie warunków panujących w uniwersum wiedźmina do rzeczywistości zostało pozostawione czytelnikowi.
Fascynacja historią Geralta
Popularność Geralta z Rivii sprawiła, że stał się on także bohaterem dzieł wykraczających poza dział literatury. Został on ukazany w serialu Netflixa („Wiedźmin”), będącym adaptacją książkowej serii. Studio CD Projekt RED wykreowało wieloczęściową grę komputerową, która stała się rozpoznawalna na całym świecie za sprawą trzeciego wydania, o tytule „Wiedźmin 3: Dziki Gon”. Powstałe przy wszelakich produkcjach utwory muzyczne również są cenione przez fanów. Pierwszorzędną balladą jest „Toss A Coin To Your Witcher”, którą zaprezentowała postać Jaskra w jednym z odcinków serialu.
Czytając książki czytelnik ma okazję przeżyć niezapomnianą przygodę – razem z Geraltem z Rivii. Podróż, której bohater się podejmuje, jest złożona z niebezpieczeństw, czyhających zarówno ze strony nieprzyjaciół, jak i mrocznych stworzeń; czarnej magii. Jednakże daje ona czytelnikowi nadzieję. Udowadnia, że mimo wszystkich przeciwności losu, na świecie zawsze znajdą się ludzie, którzy pragną czynić dobro i wspierać innych na ich życiowej ścieżce.
Recenzja: Natalia Chojnowska
Fot. Netflix
Spodobała Ci się nasza recenzja książek z cyklu “Wiedźmin”? Zobacz nasze inne artykuły, także po angielsku i ukraińsku!
Przeczytaj również: Wiedźmin: Zmora wilka – recenzja
Przeczytaj również: Przeczytaj Opowieści ze świata wiedźmina!
Przeczytaj również: Wiedźmin i Cyberpunk -wpływ gier na kulturę
Przeczytaj również: Ikony polskiej fantastyki!
Przeczytaj również: BLACKPINK „BORN PINK” – recenzja płyty!PRZECZYTAJ NASZE INNE ARTYKUŁY Z UNIWERSUM WIEDŹMINA
Znajdź ciekawe wydarzenia w naszej