Ten dziwny wiek – recenzja książki Kiley Reid

O trudnych tematach można opowiadać z powagą, ale także w luźny sposób, nie bagatelizując przy tym jednak drażliwych wątków. Przykładem zastosowania tego drugiego podejścia może zostać powieść Ten dziwny wiek autorstwa Kiley Reid. Świetna książka, która okazuje się zupełnie czymś innym, niż sugeruje opis na okładce. To zaskoczenie jest jednak niesamowicie pozytywne, bowiem Ten dziwny wiek oferuje czytelnikom ważne przesłanie, zamknięte w bardzo przystępnej, nienachlanej formie.

Emira to dwudziestoparoletnia czarnoskóra dziewczyna, pracująca jako opiekunka Briar. Pewnego felernego wieczoru dziewczyna zostaje wysłana przez Alix – jej pracodawczynię – do sklepu z córką. Wizyta w markecie przeradza się niespodziewanie w okropne doświadczenie. Emira zostaje oskarżona o porwanie dziecka, którym się zajmuje. Ta sytuacja staje się punktem wyjścia dla historii o rasizmie, świadomych i nieświadomych przywilejach różnych grup społecznych, ale przede wszystkim – o nauce identyfikowania własnych potrzeb oraz akceptacji wszystkich aspektów życia, gdyż nawet te złe to tylko przystanki na drodze do odnajdywania siebie.

Ten dziwny wiek całkowicie mnie zaskoczył. Znając okładkowy opis, byłam przekonana, że będzie to powieść niełatwa, bo i niezwykle poważna. Co do drugiego, nie myliłam się, jeśli skupić się wyłącznie na poruszanych w niej kwestiach społecznych. Natomiast odnośnie pierwszej kwestii, wygląda to w sposób następujący: książka zapewnia istotne refleksje, jednakże przez pryzmat trafnego humoru, sprawnego języka, dzięki któremu lektura jest szybka, bardzo dynamiczna mimo gatunkowej przynależności do obyczaju. Historia, która dowodzi, że każda sytuacja jest bardziej złożona niż się wydaje, ponieważ jej interpretacja zawsze zależna będzie od tego, kto ją nam opisuje lub przedstawia po własnym doświadczeniu. Okazuje się bowiem, że nawet narracje i zachowania o pozytywnych intencjach mogą przysporzyć ich odbiorcom problemów. Powieść jak lekcja, że tylko niektórzy ludzie zmieniają się naprawdę, więc warto ufać sobie oraz posiadać do dystans do drugiej osoby, nieważne, od jak dawna ją znamy.

Historia pozytywna, acz z dozą goryczki, która zostaje w głowie i nie pozwala o sobie zapomnieć. Pozostaje przyswoić ten gorzki posmak i rozważać, starając się aby choć trochę zniwelować nieprzyjemny smak prawdziwym życiu.

Recenzja: Zuzanna Golec

Zdjęcia: Wydawnictwo Poznańskie

Spodobała Ci się nasza recenzja książki Ten dziwny wiek? Check out our other articles in english i українська!

Przeczytaj również: TOP 10 polskich pisarek, które musisz znać!
Przeczytaj również: Książki, które warto przeczytać
Przeczytaj również: Simona Kossak – zaklinaczka zwierząt, miłośniczka przyrody
Przeczytaj również: „Wróciło” – recenzja książki Justyny Stanisz
Przeczytaj również: “Wuthering Heights” Kate Bush – recenzja płyty

Znajdź ciekawe wydarzenia w naszej

>>wyszukiwarce imprez<<<

Chcesz zostać dziennikarzem obywatelskim i publikować swoje recenzje na łamach naszego portalu? Skontaktuj się z nami!

Zapisz się na BEZPŁATNE szkolenie z dziennikarstwa obywatelskiego! Ruszamy już jesienią!